Bittersweet

Nou daar zit ik dan, op Newark International Airport. Het is voorbij, die mooie tijd. New York was top, had er goed nog een tijd kunnen blijven. Maar helaas, ik word gedeporteerd dus weer terug naar mijn gezellige leventje in Nederland. Ook niet erg - weer lekker hockeyen, die uberfijne Albert Heijn, mijn moeders kookkunsten en natuurlijk cassis. Bovendien kan ik weer lekker rijden in mijn mooie paarse Polo-tje, is het weer er niet zo belachelijk en zijn er goede kappers. Tsja, het leven is er zo slecht nog niet....

Liefs Anna

Halleluja!

Lieve allemaal,

Eindelijk het verlossende woord: Ik kom weer naar huis! En wel op 3 april om 06:00 uur dus ontwerp die spandoeken, zet de champagne maar klaar (champagne ja, ooit van een champagne ontbijt gehoord? Mimosa's?) en zet je wekker! Kan niet wachten jullie weer te zien!!

Kus Anna

Leuke Dingen

Zoals ik in mijn gezellige vorige mail al had geschreven zijn er ook weer veel leuke dingen gebeurd. Met de ene bezoeker na de andere werden mijn dagen goed gevuld, en tussendoor moest ik ook hier en daar nog even werken....! Het begon met vriendinnetje Mijke die hier de stad kwam verkennen. Was weer heerlijk als vanouds, veel gezellige dingen gedaan waaronder een nachtje slapen in het W Hotel op Union Square (voor de niet-hotello's, een superleuk hip hotel op een van de leukste pleinen van de stad). Gelukkig dat ik wist dat het niet meer zo lang zou duren voordat ik Mijk weer zou zien anders had ik 'r in mijn appartement opgesloten!

Een paar dagen nadat Mijk huiswaarts was gekeerd kwam mijn broertje hier gezellig zijn verjaardag vieren. Was een feestje, we hebben het heel gezellig gehad en mijn broertje mocht ook eindelijk legaal een biertje kopen in New York! Op de foto hieronder waren we aan het eten met mijn lieve huisgenootje Benine, Gerrit Jan en een vriend die hij had meegenomen Rob, en Kelly, een meisje die hij op Aruba had ontmoet en waar ze mochten slapen.

En toen was de beurt aan Baukje! Weer een beetje good old Vennepse spirit in de Big Apple. Altijd lachen met Baukje, we zijn naar The Color Purple geweest en Baukje heeft een hele dag doorgebracht met de NYPD (New York Police Department) dus die heeft zich ook vermaakt! De dag voor haar vertrek vonden we het een goed idee om te gaan winkelen in een outlet mall in upstate New York, waar naartoe we de bus hadden genomen. Het begon onderweg al te sneeuwen maar ondanks de voorspelling dachten we dat het wel goed zou komen. We bleven dus stug doorwinkelen tot de winkels op een gegeven moment allemaal dichtgingen vanwege het weer. Bleek dus dat het zo erg geworden was dat er geen verkeer meer reed, waarna we toch maar terug naar de bushalte liepen. En liepen vervolgens tegen een rij van 150 mensen aan. Redelijk gealarmeerd sloten we achteraan, terwijl we bijna doodgingen. Mijn laarzen en sokken waren compleet doorweekt en hoewel ik eerder die dag al droge nieuwe sokken had gekocht en aangetrokken hielden die het ook niet veel langer. Mijn voeten bevroren al staande in de sneeuw dus letterlijk. Ondertussen stonden ook achter ons 150 mensen dus hoewel ik zeker wist dat ik binnenkort het loodje ging leggen wilden we ook niet uit de rij stappen omdat we dan helemaal nooit meer in een bus konden (doe overigens steeds maar niet kwamen...). Als laatste redmiddel mijn vrienden aan de deur van het St. Regis gebeld, die uiteindelijk onze levens hebben gered haha! Een van de doormen woont vlakbij waar we waren, heeft ons door de sneeuwstorm opgehaald en ons meegenomen naar het cafe. Waar ze geen warme chocolademelk met slagroom hadden waarna we besloten dat wodka ook goed werkt om het weer warm te krijgen! De volgende dag zijn we weer naar de stad gebracht, maar om even een indruk te krijgen wat een ellendige hoeveelheid sneeuw er gevallen is in een dag tijd...:

De winter is hier dus nog lang niet voorbij... Dus gaan we de zon maar opzoeken. Aanstaande zondag lekker vijf dagen naar Californie samen met Benine. We slapen in het St. Regis Monarch Beach, een vijf sterren resort dat ook bij mijn keten hoort en ik per jaar 5 gratis nachten krijg dus we hebben besloten dat we daar gebruik van gaan maken! Benine heeft op het kerstfeest van haar werk $ 1000 in vliegtickets gewonnen en we gaan dus uiteindelijk compleet gratis op vakantie! Not too shabby....! Schrijf deze week nog wel even over mijn laatste week op werk, nu is het weer genoeg voor vandaag! Liefs!

Zeiken

Deze post is alleen even bedoeld om te zeiken. Heb namelijk een topweek achter de rug waar ik nog van alles over ga vertellen, maar nu kan ik slechts zeiken. Ben er namelijk HE-LE-MAAL klaar mee. Compleet heb ik het ermee gehad en het moet niet lang meer duren. Word er goed chagrijnig van en kan het niet meer aan.

Die eeuwige kou! Het is hier al maanden zo afschuwelijk, niet normaal, ontzettend verschrikkelijk koud. Denk je het is maart, het zal wel een beetje op zijn eind lopen, maar dan word je gisteren wakker, kijk je uit het raam en ja hoor, de hele stad weer bedekt onder een laag sneeuw. En geen witte sneeuw, nee, gore, bruine, bergen sneeuw. Bah. -8 graden. Wie verzint zoiets??

Lang leve global warming.

Florida Pix

Chique spa waar we lekker een hele dag hebben gechilld

The Delano Hotel in Miami

In Miami was het niet al te zonnig, maar toch wel lekker! En heb gelukkig weer wat sproeten erbij...

Sjeetje....

En nou wordt het echt aftellen, nog maar een week of vijf! De tijd gaat ook zo snel, maar dat komt door alleen maar leuke dingen, gelukkig! Ben vorige week naar Florida geweest. Eerst naar Ft Lauderdale om vervolgens door te rijden naar Miami, heerlijk! Vooral omdat het een welkome afwisseling was van de kou hier. Heb het idee dat het op de zuidpool nog warmer is dan hier. Dieptepunt: -13 graden. Loop dan maar eens om half zeven 's ochtends naar werk, das niet leuk. Maar goed, om weer even terug te komen op Florida - een dag regen gehad (maar het was nog steeds warm) en de rest was oke. Goed genoeg om aan het zwembad en op het strand te liggen en weer een paar sproeten te doen ontspruiten. De weg terug was minder cool - ik heb vrijwel mijn hele valentijnsdag doorgebracht op het vliegveld omdat mijn vlucht was gecancelled door het slechte weer in New York, de vluchthavens waren gesloten. En ik maar denken dat ik werk een plezier zou doen om de laatste avondshift nog even te draaien. Ik was slechts 4 uur te laat, na een vertraging van bijna 9. Ellende alom!

Inmiddels weer helemaal terug in het ritme, met verkoudheid en al, en de leuke dingen staan alweer op de stoep! Aanstaande zondag komt Mijke op bezoek, leuk leuk leuk!! Daarna komt mijn klierbroertje New York even op zijn kop zetten (of zoals hij zegt: even een paar biertjes kopen) en daarna komt Baukje nog even de stad verkennen. Zo gezellig!

Heb ook wel weer zin om weer naar Nederland te komen. Lekker hockeyen, normaal eten (hebben gisteren trouwens andijvie-stamppot gegeten met rookworst! Had Linda meegenomen, ons nieuwste vriendinnetje hier die net begonnen is, was heel gezellig en smullen als een dolle) en weer even gezellig met al mijn familie, vriendjes en vriendinnetjes chillen. Ben ondertussen nog hard op zoek naar een baan, dus als iemand wat weet....? Voor nu heel veel liefs en dus eindelijk echt: tot snel!! Anna

One Fine Day

Soms heb je in een keer een dag dat alles goed gaat. Je staat heel vroeg op, maar het is geen probleem omdat je eigenlijk wel wakker bent. Je kleedt je aan, doet een warme jas aan, sjaal om en muts up, en loopt naar buiten. Daar loop je een plaatje tegemoet - het is prachtig, want sneeuw, en dan ziet zelfs Abbenes er mooi uit. Je voelt dat het gerechtvaardigd is om een taxi naar werk te nemen dus je blijft lekker warm, bent ruim op tijd, en hebt zelfs nog een paar minuten om te ontbijten in Chez Nous, de kantine. Dan kom je boven, waar blijkt dat de duty manager zich ziek gemeld heeft, de lobby manager en de director of front office de hele dag in een training zitten en de enige receptionist die 's ochtends aanwezig is, gloednieuw is, stottert en soms lijkt alsof ie niet helemaal goed wijs is. Stress, zal je denken, maar nee. Mij wordt gevraagd of ik de dutymanager en front office supervisor wil zijn, en ik denk - doe ik even. En dat deed ik ook. Ondertussen blijken de general manager en mijn director een superlieve brief te hebben gekregen van een van de gasten die ik heb geholpen, waarin die mij de hemel inprijst. En krijg ik $ 200 in cadeaucheques omdat ik los van elkaar twee mensen heb aangeraden te gaan praten met onze Residence Club, die de appartementen in het hotel verkopen, waarna beiden een stekje op 2 E. 55th Street hebben gekocht. Soms is het leven een sprookje, en ben ik een prinsesje....

The Surprise Show

Dit jaar ben ik echt little miss surprise geweest. Niet alleen heb ik mijn Amerikaanse gastfamilie verrast met een surprisebezoek met Thanksgiving, ook mijn eigen familie was nog even aan de beurt. Overigens ook tot mijn eigen verbazing! Nadat ik tevergeefs had geprobeerd om met kerst vrij te krijgen van werk, had ik me neergelegd bij het feit dat ik dit jaar in mijn eentje kerst zou vieren, thuis voor de TV met een afhaal diner. Tot mijn collega Julie aanbood om voor mij te werken met kerst omdat ze toch geen plannen had en de dagen vrij had. Dat klonk natuurlijk als muziek in mijn oren dus dat aanbod nam ik maar al te graag aan - en twee dagen later zat ik in het vliegtuig op weg naar Amsterdam Schiphol Airport! Alleen mijn vader wist ervan, mijn muti wist niet wat ze zag toen ik ineens op de bank zat! Dus heerlijk drie dagen in Nederland geweest, cadeautjes gegeven (mijn moeders eerste reactie - maar ik heb helemaal geen cadeautjes voor je...! Uiteindelijk heeft ze een van haar eigen cadeautjes geofferd, een heerlijk parfum van Viktor & Rolf. Lief!) gegeten, gedronken, gechilled, etc etc etc. Geweldig!

Woensdagochtend was het weer tijd om terug te keren naar de Big Apple, en gelijk door naar werk. Was ook weer heel gewoon, heel gek hoe je op een dag de halve wereld kunt rondreizen en aan beide kanten je leven gewoon weer oppakt.

Oud en nieuw was gezellig, heb met een stel vrienden gegeten, hints gespeeld (wat waren we goed he Simon) maar heb het niet te laat gemaakt, werd om 7 uur weer bij de Front Office verwacht, helaas... Maar niet al te laat (half twee in bed) betekent alsnog slechts 4 uur geslapen, en dat voel ik nog steeds....!

Inmiddels begint de tijd een beetje te dringen, over 3 maanden ben ik weer terug in Nederland! Lijkt me ook wel weer leuk, want er zijn natuurlijk wel dingen en mensen die ik mis, maar tegelijkertijd weet ik niet zo heel goed wat ik moet gaan doen! Iemand suggesties...? Laat ze svp achter op mijn blog of mail ze... Alle hulp is welkom!

Veel liefs, Anna

Two down, five to go!

Is alweer eventjes geleden, maar ik ben naar de Niagara Falls geweest! Was helemaal gaaf. Midden winter, dus steenkoud natuurlijk. We hebben ook maar veel tijd doorgebracht in het casino, en niet zonder resultaat - dikke 320 dollar gewonnen!







De zeven natuurlijke wereldwonderen. Two down, five to go! Kus!

Visite visite

Mijn nieuwe kaartjes zijn er!

Ameriklaas!

Sorry, ik heb weer een tijdje verzuimd...! Bij deze weer een nieuwe update. Begin deze maand was supergezellig, mijn vriendinnetje Mirjam kwam langs en had van de Nederlandse sinterklaas (alias onze moeders) veel cadeautjes meegenomen, superleuk natuurlijk:



en de buit:



Was dus top! Lekker veel dingen gedaan met Mir, naar een kerstmarkt in Bryant Park, waar je ook kunt schaatsen. De rij was een beetje lang dus we hebben dus maar lekker rondgestruind.



Op Sinterklaasdag ging Mirjam weer naar huis....

Die avond vierden we met alle Nederlandse New Yorkers sinterklaas bij ons thuis en dat was ook heel leuk, het welbekende dobbelspel zorgt altijd voor hilariteit (helemaal met de schunnige cadeautjes die wij ertussen hadden zitten...) maar Benine en ik hebben uiteindelijk nog wel goede cadeautjes kunnen houden haha! Simons cadeautjes vielen ook allemaal in de smaak, want bij de feestwinkel gekocht; zie het resultaat:



De stad is helemaal into kerst, is wel heel gezellig. Maar zou toch even liever in Nederland zijn volgende week hoor, ben rond kerst TOTAAL in mijn eentje hier, iedereen gaat naar Nederland, maar ik moet gewoon werken. Dus als iemand zich verveelt en zich geroepen voelt... Je bent altijd welkom!

Snel weer een update maar we gaan nu mijn pas gekregen DVD van Max And The City kijken (met dank aan moeders). Tot snel! Kus Anna

Een jaar in NY en promotie!!

Lieve vriendjes en vriendinnetjes, ik heb weer een hele spannende week achter de rug! Op 14 november werkte ik precies 1 jaar bij het St. Regis en kreeg diezelfde week promotie en heb vandaag mijn eerste dag achter de rug als Front Office Supervisor! Weinig verschil met wat ik al deed, maar heb nu wel de officiele titel en bijhorend salaris. Maakt slechts een paar cent verschil, helemaal niks dus en al helemaal niet in New York, maar toch. Ik ga hier maar een gewoonte van maken ;-) ! Verder kwam ik al wachtend op straat op Benine een mede-Venneper tegen! Hoe toevallig, het blijft een kleine wereld...! En de dag daarna gezellig gegeten met twee vriendinnetjes van mijn middelbare school, de ene studeert ook in New York, de ander in Berkeley bij San Francisco en was hier op bezoek. Zo was het in een keer een hele Vennepse boel hier midden op Manhattan! Dit weekend is de moeder van Benine op bezoek en die kwam letterlijk met een hele koffer vol chocoladeletters (oke, niet allemaal voor onszelf), pepernoten, speculaas en karvan cevitam limonade hier aan. Heerlijk! En ook heel gezellig natuurlijk. We hebben afgelopen vrijdag een make-over gehad bij MAC (een make-up merk die een winkel heeft aan Fifth Avenue) en ik had daarna een afscheidsfeestje van een collega en maakte behoorlijk indruk met mijn nepwimpers! Zo mooi, ik zei nog dat het niet te dramatisch moest daarom, maar als dat niet dramatische make-up was, wat dan wel?!?





En oh ja: deze foto wil ik jullie ook niet onthouden: het beste Halloween kostuum ooit!



Wat een goeie grap! En dan tussen telefoonhokjes staan, en als mensen langslopen (een heleboel, want er was dus een halloween optocht - ik hoor jullie al denken: Anna, weet je wel zeker dat ie verkleed was.... ja dus!) zijn jas opengooien. Zelden zo hard gelachen, en ik had ook nog eens mijn oma aan de telefoon!!

Nu ga ik slapen, ik moet morgen weer hard supervisen en dan een hele korte nacht maken en 's morgens vroeg: LOS ANGELES! Daarover later meer, voor het geval dat mijn gastgezien dit ook 'leest'. Hele dikke kus voor nu, en tot snel!

Run, Forrest, Run!

Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover. Een dag waar door 37.000 man met reikhalzend, maar wel met enige spanning, is uitgekeken. De New York Marathon! Mijn lovely homie Benine en ik hadden een tijdelijke derde bewoner in ons appartement, Sebas, die ook de marathon ging rennen, samen met Bart Verhoef. Sebas en Bart zijn allebei oud-hotello's, en Sebas kende ik eigenlijk niet maar Bart des te meer, hij heeft mij op keiharde wijze ontgroend tijdens mijn studententijd (heerlijk om daarvan te spreken in de verleden tijd!) dus het was mooi om hem te zien zwoegen hihi! Nee hoor, ze hebben het allebei uitgelopen, Sebas in een fenomenale 4 uur (heel knap) en Bart iets daar overheen (ook heel knap). Ook de gebroeders van der Valk, Billy en Bobby, renden mee. Ik had geen idee hoelaat ze gestart waren en wat ze aanhadden maar ik heb ze in die menigte toch nog gespot en keihard aangemoedigd natuurlijk. Eerst stonden we op de Holland Corner (ter hoogte van 18 kilometer, helemaal oranje gekleurd en daar staan alle Nederlanders) en daarna zijn we doorgestoken naar Central Park, een paar kilometer voor de finish. Daar was de weg veel smaller dus makkelijker om je vrienden te zien. Sebas, Bart en Billy liepen na gezwaaid te hebben naar die gillende fans (wij) zonder gas terug te nemen door dus toen Bobby voorbij kwam en doodleuk een praatje kwam maken was ik nogal verbaasd, maar wat bleek: die kerel had niet eens getraind en liep op zijn Asics-sneakers! En volgens eigen zeggen had hij 'alle tijd' en 'was het toch een teringzooi'. Hahahaha moest zo hard lachen!


Wat een mensen!! Rechts, naast het blauwe shirtje loopt Sebas (in het wit)



Billy in het zwart en Bobby in het oranje (check de schoenen!)



Bart in zijn BMW-outfit - er liepen 25 werknemers mee voor het goede doel, waaronder hij



"Nee joh, alle tijd. Jezus wat een kutzooi!"


Die avond nog naar Felix gegaan in SoHo, en die bikkel van een Sebas is nog langer gebleven dan wij, hoewel hij amper meer kon staan volgens mij, maar dat was heel gezellig. Was echt een verzamelpunt van Nederlanders dus leek net of ik een kroeg in Amsterdam binnenstapte!


Even patsen, haha!


Oke, er is niet echt een eind aan dit stukje - geen belofte aan mezelf dat ik het ook een keer ga doen (want ik was toch best wel moe toen ik thuiskwam... ;-) ) ds voor nu heel veel liefs!!

New York, New York

If I can make it there, I'll make it anywhere!

Op de dag dat ik precies een jaar in New York was, hoorde ik dat ik nog voor het eind van de maand mijn allereerst promotie krijg...! Dat er nog vele mogen volgen, hihi!