Anna in Manhattan

Saturday, December 31, 2005

Merry, Mercedes and Mailbox

Oh ja hoor, heb ik net op werk een heel verhaal geschreven, druk ik op een verkeerd knopje (blond), verdwijnt dat hele verhaal gewoon. Wat bitter. Goed, we beginnen gewoon weer opnieuw. Ik denk dat dat gewoon een hint is dat ik niet op werk mijn blog moet gaan zitten bijwerken. Got it. Gaan we weer.

Ik lees op telegraaf.nl dat het hele land ongeveer stil ligt door het winterse weer. Het is hier eigenlijk heerlijk zacht winterweer. Met kerst regende het alleen, dat was nou ook weer niet nodig. De enige dag dat sneeuw erg oke is hier, gaat het regenen! Maar goed, jullie hebben nu ook problemen met verkeer en vervoer, ben erg blij dat die staking hier voorbij is, wat een ellende. Nooit gedacht dat ik de metro zo zou gaan waarderen!

Het was op werk een beetje rustig deze week omdat iedereen of al in het hotel verblijft voor kerst en oud & nieuw, of ze checken vroeg in dus tegen de tijd dat ik begin (14:30) is de drukte alweer voorbij. Beetje saai dus maar ook wel weer relaxed. Kerst was niet zo kerstig, ik heb kerstavond gewerkt, en omdat Simon om 24:00 uur jarig zou worden zijn we met een groep uitgegaan. Omdat we nog niet klaar waren toen we de tent werden uitgeveegd zijn we teruggegaan naar Simons huis. Op een gegeven moment horen we een keiharde knal dus we rennen naar het raam; blijkt er een Mercedes tegen een brievenbus gebotst te zijn en zo door de ruit van het restaurant onder Simons appartement gesmeten te zijn! Even voor de duidelijkheid - deze brievenbussen zijn vastgeboord aan de grond, en die lag dus even half in een restaurant. Dus wij 911 bellen, politie aangerukt, bestuurder opgepakt want stomdronken, en politie ondertussen druk bezig op de crime scene. Moet je Benine en mij op loslaten om 5:00 uur 's ochtends, en dan kijg je dus zoiets:


Helemaal lachen! De volgende dag (technisch gezien dezelfde dag, alleen een paar uur later...) hebben we met een stuk of tien Dutch-New Yorkers een kerstbrunch gehad in Belgisch restaurantje Markt. Was heel gezellig, beetje jammer dat ik 's middags weer moest werken. Was niet eens echt boeiend.

Morgen is het Oud & Nieuw en hebben drie collega's en ik een feestje georganiseerd in het appartement van de ouders van mijn supervisor. We blijven daar tot een uur of twee, daarna gaan we naar een club. Moet heel erg gezellig worden. Ik moet eigenlijk werken van 16:00 uur tot middernacht - serieus - maar gelukkig wilde de nachtreceptioniste al om 22:00 uur komen in plaats van 23:30 zodat ik niet alleen in de kleedkamer hoef te proosten op het nieuwe jaar terwijl ik probeer naar dit feestje te komen....! Heel lief. Zie het helemaal zitten, outfit ligt al klaar, er zijn veel mensen, dit komt helemaal goed. Wel extra paar schoenen meenemen want degenen die ik aan ga doen kan ik hooguit een uurtje op dansen.

Volgende keer dus een verslag en foto's van een New York New Years Eve.

Lieve mensen, wees allemaal voorzichtig, je bent een rund als je met vuurwerk stunt, drank maakt meer kapot dan je lief is (of was het nou liefde maakt meer kapot dan drank goed kan maken?) enz enz enz. Heel erg veel plezier met wat jullie allemaal nog gaan doen!! Kus Anna

Friday, December 23, 2005

Merry merry and happy happy!


Ik wens iedereen bij deze een ontzettend gezellige, sfeervolle, smaakvolle en witte kerst. Voor 2006 hoop voor iedereen groene stoplichten op weg naar werk, je sleutels op de plek waar je kijkt, een glas verse jus die je niet zelf hoefde te persen, de snelste rij in de supermarkt, een onverwacht compliment van een vreemde, een goed meezing nummer op de radio, vlinders in je buik, een onverwacht belletje van een oude vriend, een goede grap die je hard aan het lachen maakt, en dagen met onvoorspelde zonneschijn!

Veel liefs, Anna

Duurt even, maar dan heb je ook wat!

Hoera! De staking is voorbij! En ook hier blijkt weer: elk nadeel heb z'n voordeel. Bijvoorbeeld omdat:

- ik werd opgehaald en afgezet door een chauffeur die mij en mijn collega's naar werk en naar huis bracht;
- als ik een shift had waarvoor of waarna het busje niet meer reed mocht ik op kosten van de zaak een taxi nemen;
- ik nu weet dat New Yorkers zich nergens door van de wijs laten brengen; er moet gewerkt worden dus gaan we naar werk;
- ik duidelijk gewend ben geraakt aan het geluid van de metro in de achtertuin want het is me geen moment opgevallen dat het 's avonds in bed doodstil is...!

Maar wat zal het lekker zijn om gewoon weer overal heel snel naartoe te kunnen. Mijn sociaal leven ging er gewoon onder lijden. Moeten we niet hebben. Lijkt me duidelijk: you don't know what you've got till it's gone. Welkom terug, good old dirty subway!

Tuesday, December 20, 2005

New York City Transit Strike.... AAAAARGH!!

Het is nu al 22,5 uur aan de gang en het zal nog 25,5 uur aan de gang blijven - de staking van het openbaar vervoer hier. Zit je dan op je vrije dag in je eigen buurt terwijl je eigenlijk vandaag dringend:

- een winterjas moest kopen (in Manhattan!)
- de Russia! tentoonstelling in het Guggenheim wilde gaan bekijken (in Manhattan!)
- wilde gaan lunchen met het Spaanse vriendinnetje van Simone die hier een dag is terwijl iedereen aan het werk is (in Manhattan!)

In plaats daarvan heb ik:

- rondgelopen in Astoria en voor een paar tientjes twee beeldschone designer LBD's (LBD = Little Black Dress) gekocht in een outlet winkel die hier om de hoek zit. Heel handig voor oud en nieuw en het kerstfeest van het hotel, die morgen zou zijn maar dus vanwege de staking is afgelast omdat niemand naar het hotel kan komen
- eindelijk een paar oorwarmers gekocht.
- onderzoek gedaan naar hoe ik morgen het beste naar werk kan komen
- echt helemaal niets belangrijks, cultureels, zinvols (op de LBD's na dan) of gezelligs gedaan.

Wat een toestand! Morgen op tijd naar werk aangezien je alleen met een taxi of auto de stad in mag als je met vier man of meer aan het carpoolen bent (!) en anders moet je lopend/skatend/rolschaatsend/steppend/fietsend (dat moet je hier alleen doen als je levensmoe bent)/enz enz enz enz. Gelukkig mogen we een taxi nemen en dat krijgen we dan vergoed van werk dus dat is wel oke. Maar goed, dat is ook niet het probleem, je moet er wel kunnen komen. Zeven miljoen mensen maken hier dagelijks gebruik van het openbaar vervoer dus zeven miljoen mensen zijn nu op een andere manier op weg naar hun werk, veroorzaakt dus nogal een choas, zie bijgevoegde foto van de brug waar ik overheen moet om naar werk te komen, de Queensborough Bridge. Gaat dus lastig worden.


Maar goed, voor nu zijn dat nog de zorgen van morgen, eerst krijgen we morgen onze TV aansluiting dus welkom 12o Amerikaanse TV-kanalen. Halleluja!

Tuesday, December 13, 2005

Absolutely Fabulous!

Hierbij weer even een berichtje uit New York, New York. Het wordt hier zo koud jongens, ik trek het slecht. En dit schijnt dus nog niks te zijn, ik weet niet wat er nog gaat komen maar dat is misschien maar goed ook... Daarop na is alles goed hier. Deze week weer paar leuke dingen gedaan. Afgelopen zaterdag met vijf andere Nederlandse chica's margarita's gedronken in één of andere tent, voor het luttele bedrag van $ 3 per stuk. Let wel, aangezien een biertje hier in een doorsnee club $ 10 is, en dan overdrijf ik dus niet, is dat echt een koopje. Ter illustratie: een paar weken geleden heb ik met Marjolijn en Brun in het uberhippe Gansevoort hotel een drankje gedaan. Neem dit heel letterlijk - meer konden we niet betalen. Ik heb voor $ 6 een cola light gedronken, en dan hebben we het over post-mix uit een hardplastic glas. Marjolijn en Brun hadden een tap-Heineken, ook uit hardplastic, zonder schuim, voor $ 11. Wat een verloedering. En toen ik Bruns glas omgooide over mijn broek, tas, jas, sjawl enz., zonder dat ze er nog maar een slokje van had genomen, moest ik echt helemaal naar de manager om een nieuwe te krijgen (want ging natuurlijk niet weer $ 13 neerleggen, inclusief 'verplichte' fooi) en zelfs die deed moeilijk. De serveerster, type: ik ben mooi maar dat is ook het enige dat ik weet zei gelijk dat ik er dan weer voor moest betalen. Ja kom zeg, de groeten. Maar goed, kan ik ook weer van mijn lijstje strepen.

Anyway, even door met mijn margarita's verhaal, we hadden daarna het plan opgevat om naar de nieuwe Pacha te gaan, ja die van Ibiza maar dan degene die deze week is geopend in New York. Wij dus onderweg daarheen, zien we daar vlakbij een Hummer Limousine staan. Wij met zijn zessen op die chauffeur af en brutaal gevraagd of hij een rondje wilde rijden met ons. Zegt ie ja! Dus wij in die slee (sorry papa, mama, ik weet dat jullie me anders hebben opgevoed), zet ie ons af voor de VIP-ingang van de Pacha, waar zijn baas was. Die komt vervolgens naar buiten, loodst ons zessen naar binnen terwijl er een rij van 10 meter stond buiten (want let wel: de eerste zaterdag dat deze langverwachte toko open was), zonder ook maar een ID te hoeven laten zien of zonder ook maar een dubbeltje te hoeven betalen. Vervolgens dus lekker staan dansen in de VIP lounge met gratis drank. Hoe luxe. Suits me just fine!



Liefs Anna

PS Ook nog even een fotootje van de beroemde kerstboom op Rockefeller.

Tuesday, December 06, 2005

Mega-update!

Sjee zeg, al zolang niets gepost, heb heel wat te vertellen! Heb de rest van mijn blog ook een beetje bijgewerkt want was een rare volgorde. Foto's hebben zelfs een bijschrift nu. De eerste avond dat ik gewoon lekker thuis zit zonder wat te doen te hebben. Wel lekker, maar beetje eenzaam. Huis moet nog steeds een beetje aangekleed worden. We hebben nog geen TV, best wel gek, heb gewoon al een maand geen TV gekeken maar begin het nu wel een beetje te missen. Hoe zou het met de Gilmore Girls zijn bijvoorbeeld? En zijn de housewives nog wel desperate? Wie zal het zeggen. De series kunnen wel afgelopen zijn for all I know. Gelukkig heb ik nog een leven, dus daar heb ik me maar mee bezig gehouden ;-) !

Vandaag en gisteren lekker vrij. Gisteren heb ik gewinkeld, voor het eerst sinds ik hier ben en dat was gisteren alweer een maand. Lijkt veel langer maar aan de andere kant ook weer niet. Niet gewinkeld voor leuke dingen overigens hoor, maar voor werkschoenen, moeten mooi zijn want pakje is saai maar ik loop nu de hele dag op mega-hoge-hakken-punt-pumps en mijn voeten zijn not amused. Niet geslaagd overigens, maat 40 bestaat hier amper geloof ik. Dus mijn voeten moeten het nog even een weekje ontgelden. Helaas. Maar het staat wel mooi. Ook nog een swiffer gekocht (Hoe rijk zou de uitvinder zijn? Hier heeft IEDEREEN er één). Belangrijkste vergeten: oorwarmers! Het heeft hier al twee dagen gesneeuwd en op de wegen en stoep blijft het niet liggen maar op de daken wel en Central Park was echt een winter wonderland vandaag. Oorwarmers zijn hier heel hip. Echt.

Vandaag heb ik met Simon ge-high-tead (nieuw woord) in het Ritz-Carlton bij Battery Park, met uitzicht op het Statue of Liberty. Heel cool. Hebben daarna nog geprobeerd een foto te maken van ons met het beeld op de achtergrond maar is niet gelukt zoals je ziet. High Tea is echt heel leuk, je krijgt een thee menu met verschillende soorten thee en verschillende mini-sandwiches, scones en petit-fours. Heel schattig. Leuk tijdverdrijf en voor New Yorkse begrippen niet duur. Goede move.



Vorige week heb ik mijn eerste 'culturele' ervaring gehad in New York; Brunnhilde belde me op dat ze kaartjes had gekregen voor Mamma Mia op Broadway. Heel erg leuk, ware het niet dat ik juist die dag (want 's avonds geen plannen) in mijn spijkerbroek en op mijn All Stars naar werk was gekomen. Kwamen toch die werkschoenen-met-mega-hoge-hakken-en-giga-punt weer van pas. En toen ik ook daadwerkelijk in de zaal zat bedacht ik dat het Amerika is, en ik desnoods nog in korte broek had kunnen komen. Hoe dan ook - hele leuke musical, leuke avond gehad. Heb stiekem een foto gemaakt. Ik ga ook vrienden worden met de conciërge in ons hotel, die krijgen altijd kaarten voor van alles, kunnen de leukste dingen regelen en ons op gastenlijsten zetten. Jammer dat ze altijd homo zijn...!

Afgelopen vrijdag hebben we een sinterklaasviering slash housewarming gehad hier. Was heel gezellig. Met alleen maar Nederlanders. Iedereen had drie cadeautjes gekocht voor $ 25 en de hele avond dobbelen om cadeautjes en vechten om wie uiteindelijk het mooie Crate & Barrel windlicht mee naar huis nam. Ik ben er redelijk bekaaid vanaf gekomen: een 5 liter fles wasverzachter en een New York fotolijstje gewonnen. Was heel erg gezellig, als ik foto's had zou ik ze erbij zetten maar helaas. Weet dat er wel foto's zijn gemaakt dus als ik ze kan bemachtigen zet ik ze erbij.

Thanksgiving is zelfs mij niet voorbijgegaan. Jeroen, Janine en Remmert (waar ik de eerste week heb gewoond) hebben bij hun thuis een heus Thanksgiving diner georganiseerd. Helemaal leuk, met een echte turkey die heerlijk was. Heel Amerikaans (we zijn goed aan het integreren) met stuffing, cranberry-compote etc. Helemaal leuk.

En mijn oom en tante zijn op bezoek geweest. Ze hadden de trip al gepland voordat ik ook maar mijn visum had maar het kwam wel goed uit en was heel gezellig. Heb met ze gegeten en ze hebben dus als eersten mijn appartement gezien. Het was een grote bende want we hadden net ervoor alle internet-meubels opgehaald. Er is hier een internetsite waarop je ALLES kunt vinden. Een soort e-Bay maar dan op stad. Ideaal. Daar hebben we dus onze masterlijke stoelen vandaan gehaald. Zie foto. Hoe cool zijn ze??

Brunnhilde en ik hebben al bedacht dat het vechten wordt wie ze mee mag nemen naar Nederland. Degene die ook daadwerkelijk het godsvermogen heeft om ze te verschepen wint...

Oke, dit was m weer. Ga proberen om even wat regelmatiger te posten dan is het niet in één keer zo'n verhaal. Ach ja, wat kan ik zeggen, het houdt je van de straat!

Klussen, Knutselen en Cleanen.

Op deze foto's is een beetje te zien hoe mijn kamer en het appartement in zijn geheel tot stand is gekomen. Het duurt even, maar dan heb je ook wat!


Voor...



Na..!

Cleanen...

En klussen. Nico zou trots zijn op me.