Anna in Manhattan

Monday, February 20, 2006

Wat ik even wilde laten weten....

...is dat ik ondanks een gevoelstemperatuur van -18 graden Celsius nog steeds leef!

Wednesday, February 15, 2006

Stageverslag.....wat is dat ookalweer?

Oh ja hoor. Neem ik me nog zo goed voor om vandaag ECHT met dat stageverslag te beginnen, komt er weer van alles tussen. Ik vanochtend naar de dokter, kom ik langs Central Park en dan begrijp je: met dit prachtige winterse weer (nog steeds bergen sneeuw, maar ook een strakblauwe hemel en een heerlijk zonnetje) MOEST ik natuurlijk even wandelen. Kom ik een collega tegen: oke, even lunchen. Moest nog even langs het hotel want daar lag een pakje voor me, en een van mijn collega's had haar laatste werkdag. Ben ik weer in Queens, oh ja, nog even mijn dry-cleaning ophalen, boodschappen doen. Ben ik weer thuis, even mail checken - he Oprah is op TV - en voor je het weet is het donker. Wat een drama. En nu moet ik naar de film met Simon en Benine wat ik eigenlijk niet durf want we gaan naar Hostel. Dus nog geen letter op papier (beeldscherm) gezet, dat begrijp je. Wat een leven!

Tuesday, February 14, 2006

Happy Valentine's Day!

Lieve allemaal,

Vanuit een winters New York:

HAPPY VALENTINE'S DAY!

Gisterenavond toen ik op werk kwam vond ik in mijn postvak al een doosje bonbons van de beste chocolatier van de stad met een heuse valentijnskaart! En het leuke is - geen idee van wie het is. Yum!

Zo, nu ga ik slapen en wakker worden als alle postzakken zijn bezorgd....!

Kus Anna

P.S. Zou George Clooney mijn adres wel hebben...?


Monday, February 13, 2006

Winter Wonderland

Vannacht heeft New York wederom een record gevestigd! Er is maar liefst 70 centimeter sneeuw gevallen in een nacht. Ik moest vanochtend na mijn nachtdienst naar huis en hoewel de stad er prachtig uit zag - om half acht op zondagochtend waren de stoepen nog niet geveegd en moest ik naar de metro en naar huis lopen door een enorme laag sneeuw. Leuk, maar bitter koud, zeker met gewoon jeans aan – toen ik van huis wegging was er nog niets aan de hand! Op werk was het een gekkenhuis, heb eigenlijk de hele nacht vluchten van gasten in de gaten gehouden, gasten verlengd omdat ze de stad niet uitkonden, reserveringen gecanceld van gasten die de stad niet inkwamen, limousine services gecanceld etc. En dat waren alleen nog maar de gasten - dan hadden we ook nog alle werknemers die niet naar het hotel konden komen...!

Het lijkt er dus op dat de winter New York eindelijk heeft gevonden! Zie hieronder een kleine sfeerimpressie....



De stoep langs Fifth Avenue


Ja, dat zie je goed. Ze zijn sneeuw in de stad weg aan het halen met containers!


Central Park


Een auto bij mij in de straat....


En nog een auto bij mij in de straat!

Monday, February 06, 2006

Die techniek van tegenwoordig...

Ben ik weer! Mijn computer is op miraculeuze wijze weer tot leven geroepen dus ben weer online and kicking! De techniek lijkt me een beetje in de steek te laten zo aan het begin van het nieuwe jaar maar het komt allemaal goed - mijn camera is gefixt op kosten van Canon (lang leve Canon) en heb ik deze week weer teruggekregen, en mijn computer is dus gereanimeerd. Maar gisteren deed zich alweer het volgende probleem voor: Brunnhilde had een klootviool-vriendje laten kutten met de electriciteit in het appartement met het gevolg dat aan het eind van het verhaal alleen nog de TV het deed en het licht in de keuken (terwijl het probleem to begin with erg klein was; een stopcontact in haar kamer deed het niet). Knap he. Heerlijk na een lange dag werken – thuiskomen in het donker en niks kunnen doen, niet eens een boek kunnen lezen. Onze super-superintendent Bennie was er niet dus kon er ook niks aan doen. Heb dus met behulp van kaarsen mijn slapen-gaan-routine gedaan (erg romantisch, maar niet heus als je in je eentje bent). Ik kon het natuurlijk weer fixen de volgende dag want Brunn moest werken maar nu doet alles het gelukkig weer.

Heb ook nog goed nieuws gehad van mijn manager – mijn werk valt blijkbaar op want hij had goede berichten gehoord, ook van andere afdelingen dus hij zei dat een promotie er zeker inzit. Zal heus niet morgen zijn, maar was toch leuk om te horen. Het gaat misschien sowieso hard met mijn carriere achter de front desk – hier gaat alles op ‘seniority’- degene die er het langst werkt heeft de meeste rechten. Er zijn vijf assistant front office managers, vier supervisors en vijf agents (waarvan ik er een ben). Er gaan twee agents weg, een gaat over een paar maanden met zwangerschapsverlof en een is aan het solliciteren voor een andere baan binnen het hotel en als dat doorgaat, ben ik over niet al te lange tijd tijd tweede in lijn, waardoor je je voorkeur voor shifts en vrije dagen mag aangeven (zaterdag en zondag!) dus dat is allemaal heel positief.

Verder ga ik vanavond beginnen met nachtdiensten. Ik weet niet of ik het allemaal ga overleven.... Wat een drama lijkt me dat. Totaal geen sociaal leven natuurlijk en het ergste is dat als ik eenmaal ingewerkt ben, ik vier nachtdiensten moet doen en een dagdienst. Dat kan toch niet, volgens mij is dat in Nederland zelfs verboden. Maar goed, het geeft wel wat meer tijd om management trainingen te doen (hoop ik) en het is vrij technisch met alle rapporten en de nightauditt (zegt iemand dit iets??) dus ook wel weer leerzaam. En er is als het goed is een nieuwe jongen aangenomen dus zodra die een beetje is ingewerkt gaat die de nachtdiensten doen en het helpt ook dat ze eigenlijk geen meisje achter de desk willen hebben ’s nachts dus hopelijk gaat het allemaal niet zo lang duren.

Zaterdagavond zijn we als vanouds uitgeweest. Dit keer in Crobar. Catalina en ik moesten werken tot middernacht maar zijn er eerder tussenuit geknepen en na een stressige omkleedsessie in de met TL-buizen verlichte kleedkamer snel een taxi gepakt want we moesten voor 24:00 uur binnen zijn. Simon, Thomas en Benine waren al binnen. Uiteindelijk lekker de hele avond gedanst en met behulp van een wodka-pineapple werd ik een beetje overmoedig en dacht even makkelijk over een hekje te springen – slecht plan, ging door mijn enkel en dankzij de wodka-pineapple deed dat toen alleen heel even pijn maar toen ik de volgende ochtend wakker werd was dat wel even anders. Ging echt door de grond, kon er niet eens opstaan; dacht zelfs even dat het gebroken was! Dat viel gelukkig mee, althans daar ga ik vanuit want na mijn voet vastbinden in mijn All Stars heb ik heb toch gered naar werk. Waar ik uiteraard moest gaan uitleggen wat er gebeurd was. Ehmmm, no comment!

Nu ga ik even schoonmaken, was doen en dan maar even voorslapen ter voorbereiding van mijn graveyard shift, wat een toepasselijke naam...

Kus Anna