Verhuizen verhuizen verhuizen verhuizen (inderdaad, vier keer...)

Hallo popjes! Hoe is het met jullie? Met mij is alles goed. Ik las even mijn blogje na, en zag ik in een keer dat ik helemaal niets had geschreven over mijn verhuisplannen en mijn visa perikelen. Bij deze!

Vlak voordat ik naar Nederland ging kwam mijn director of Front Office naar me toe om te zeggen dat ze zojuist een verzoek had ingediend om de aanvraag van mijn managementvisum te beginnen - wat inhoudt dat ik een promotie zou krijgen (want moet management functie hebben om in aanmerking te komen) en drie jaar langer in New York kan blijven. Even slikken, want was dat wat ik wilde?? Maar na een keer slikken was dat zeker wat ik wilde! Carriere-wise is het een goede zet, want beter dan deze toko is er in New York niet, en waar heb je nou luxueuzere cityhotels dan in New York?? Nergens toch?!?! En daarnaast heb ik een leuke groep vrienden, die om visaredenen wel hier en daar wisselt maar goed. Allemaal goed nieuws dus. Dacht ik - tot onze *****-HR afdeling te laat was met het indienen van alle visumaanvragen en het hele feest waarschijnlijk niet doorgaat. Overigens schijnt heel Starwood niet voorbereid geweest te zijn op het gigantische tekort dat er is aan deze visums (visa?) want het lijkt een groot probleem te zijn. Zal me allemaal een zorg zijn - ik blijf even dichterbij huis: ik moet mijn plannen gaan wijzigen. Daar gaan we even over nadenken dus.

Inmiddels is Benine weer terug in de stad na een korte pauze in Nederland en die logeert gezellig bij mij. Zie je ons al liggen in mijn Ikea bedje, samen gieren om Geer en Goor (voor de leken: Gerard Joling en Gordon in dat programma van ze). Heerlijk, platte Nederlandse humor. Omdat dit samenzijn ons wel bevalt zijn we op zoek gegaan naar een appartement voor met zijn tweeen, en na een week hyperstress hebben we een topappartement gevonden in de wijk Hells Kitchen op Manhattan. Voor de kenners: op de 47ste straat tussen 8 en 9 Avenues. Inderdaad, we kunnen dan allebei naar werk lopen. Hoe fijn! Echt top. Lekker groot en goed betaalbaar. Hoe we eraan komen? Gewoon weer dikke dikke mazzel. Enige nadeel is dat we er pas per 1 augustus in kunnen, maar Brunnhilde per se per 1 juli een vervangster voor mij moest hebben ben ik dus een maand dakloos. Ik ga dan bij Benine wonen die een appartement heeft gehuurd ook vlakbij het hotel, maar moet nog wel even bedenken wat ik tot die tijd met mijn spullen doe. AAAAARGH!!! Wat een toestand. Ben blij als het allemaal achter de rug is, helemaal omdat het hier al weken zulk afschuwelijk weer is: je hoeft maar na te denken over twee stappen lopen en het zweet staat in je bilspleet. Heel goor allemaal. Vandaag is de eerste dag dat ik een spijkerbroek aan kon met een hemdje zonder dat ik het gevoel had een skipak ingestapt te zijn. Nou dan weet je het wel.

Tot zover lieve mensen, ik ga lekker slapen. Morgen beetje inventariseren wat er allemaal moet gebeuren voordat ik verhuisklaar ben en ook nog even werken, dinsdag en woensdag vrij. Fijn!! Hele dikke kus voor iedereen! Anna

Deze was eigenlijk van 25 mei.....

Lieve jongens en meisjes - zoals eerder gezegd was deze post dus eigenlijk van 25 mei (en de hele periode daarvoor....!)

-------------------------------------------------------------------------------------

Op donderdag 11 mei 2006 was het dan eindelijk zover. Na bijna vijf jaar (met tussenpozen door vertraagde en verlengde stages – het is niet zo erg als dat het klinkt…) ben ik dan eindelijk

AFGESTUDEERD!!!!!

Wat een lekker gevoel, ben ook zo klaar met school! Het lijkt ook allemaal zo ver weg nu ik hier zit, ben er helemaal niet meer mee bezig. En om mijn schaarse vrije dagen te besteden aan een stageverslag was dan ook het laatste waar ik op zat te wachten, en toen mijn computer ook nog eens een fatale hartaanval kreeg was de choas en stress compleet. Ik geloof dat degenen die mijn blog lezen (anyone?) dat al hadden begrepen uit een paar stukjes geleden ;-).

Gelukkig is het allemaal goedgekomen en heb ik officieel een Bachelors Degree in Hotelmanagement. En dit alles niet zomaar – ben afgestudeerd met een 9,1.

Genoeg daarover! Hoewel dat mijn voornaamste reden was om naar Nederland te gaan op 7 mei, waren er meer dingen die mijn tripje helemaal super maakten! Het begon al met de heenreis – omdat ik de dag van vertrek gewoon moest werken had ik mijn koffers meegenomen naar werk, en ik zou om 15:00 naar het vliegveld vertrekken en omdat ik niet te stuiten was van excitement was iedereen daar ook van op de hoogte – wat goed uitkwam uiteindelijk, want een van de doormen belde mij rond het middaguur op dat er om 15:00 uur een auto met chauffeur voor me klaarstond om me weg te brengen. Not too shabby! Kan ik best aan gewend raken…

Het weerzien met de papa en de mama en de broers en zusjes was helemaal leuk natuurlijk, maar ook de zoals vanouds supergezellige avond uit met de Doeses (en Eddy!), de avondjes op de manage met Mirjam en ouwehoeren met Mir, Beuks en Marieke bij Hans en Jits in de tuin. Ook de rendez-vous met een leuke ex was top en een meeting in Haarlem met Nederlandse New Yorkers Benine en Simone was weer een gekkenhuis. Ook gezellig gegeten en gemeet met Annemieke, Danique en Marit en ook weer even langs het ex-werk gegaan en de overburen van The Phone House – helemaal gezellig! En de twee hockeyzondagen (jaja, drie uur na de landing was ik alweer op het veld te vinden) waren ook gezelli. Dankzij Elise had ik weer een outfit en zelfs speeltijd! Was ook net weer alsof ik nooit was weggeweest, echt gek! Afgezien van het feit dat mijn slaapkamer in het ouderlijk huis voor het gemak maar was omgetoverd tot een super-de-luxe kleedkamer voor Ms. Kleine Witzel Koter en Ms. Kleinste Witzel Koter (die stiekem allebei veeeeeeeel langer zijn dan ik. Het moet toch niet veel gekker worden).

Het weer hielp ook erg mee, alleen maar zomerkleren aangehad. Heb ook weer lekker Nederlandse dingen meegesmokkeld – gooi maar in de koffer die Old Amsterdam, Jonge Goudse, chocola, Pickwick Thee, dropjes en niet te vergeten CASSIS! Die hebben het wonder boven wonder allemaal overleefd maar van de acht blikjes cassis die ik had meegenomen zijn er nog slechts drie over… ja ik ben pas een week terug ja…

Anywayz…ik kan nog wel uren blijven lullen en hoewel dat wel op zijn plaats is na de wekenlange radiostilte van mijn kant moet ik toch echt mijn Ikea-bedje op gaan zoeken want wordt morgen alweer om 8 uur achter de balie verwacht… Dus welterusten voor nu! Kus Anna

Wat een ellende

Nou heb ik toch zoveel weer te vertellen (ja wat wil je als de laatste post een maand geleden is...), heb ik eindelijk internet thuis, verandert Brunnhilde alle instellingen zodat hij het nu alleen nog op haar computer doet.... Vanavond kijken of ik het kan fixen en dan plaats ik mijn stuk die ik alweer twee weken geleden heb geschreven, en dan ga ik alles inhalen! uw geduld wordt beloond! Hopelijk tot snel, dikke kus Anna